Tłumaczenie: Tomasz Zysk

Rozdział piąty jest kontynuacją czwartego. Pokazuje jednak miasto z mniej radosnej strony. Dzielnice nędzy spowodowały zmianę nastroju. Arty są mroczniejsze, nasączone pesymizmem, a my jesteśmy przygnieceni codziennością zwykłych ludzi. Liczna stron jest tam wyraźnie mniejsza, zapewne żeby nie przygniatać czytelnika ciężkimi tematami. Dlatego też kolejny rozdział poświęcono Le Marais – luksusowej dzielnicy i domu arystokracji. Rysunki mają ukazać nam skomplikowaną historię tego dyskryktu. Tu właśnie znajdowało się najsłynniejsze więzienie w Europie – Bastylia. Do rozdziału jest dołączony wątek poświęcony kolejnej anomalii czasowej, tym razem mającej miejsce w okresie rozbudzającym u fanów gry wielką wyobraźnię. Z kolei anomalia w następnym rozdziale jest bardziej nietypowa i ma znaczenie bardziej symboliczne, próbując wyłuskać w nas uczucie dekadencji.